آزمایشهای کارآئی معمول مانند اسلامپ ، اسلامپ تستر K ( ) ، درجه تراکم پذیری ، ضریب تراکم و گلوله کلی ، پهن شدگی آلمانی و معمولاً در تعیین کارآئی بتنهای خودتراکم کاربردی ندارند و در محدوده اعتبار آنها نیست . تنها آزمایش مناسب از بین اینها آزمایش دو نقطه ای است که بر اساس رئولوژی سیالات غیر نیوتنی پایه ریزی شده و از رابطه و مدل Bing ham تبعیت مینماید . ادعا شده است که آزمایشهائی مانند اسلامپ تستر k برای بتنهای روان نیز کاربرد دارد .
1- آزمایش دو نقطه ای Two points :
آقای Tatter sall نسبت به انجام آزمایشهای کارآئی که در آن فقط یک عامل مورد سنجش قرار میگیرد معترض بود ایشان معتقد بود که بتن تازه را باید یک سیال غیر نیوتنی فرض کرد و با توجه به مدل بنیگهام دو پارامتر را در آن بدست آورد .
|
|||
tیا S برشی ، t0 یا S0 تنش برشی تسلیم ( عرض محل قطع خط با محور عمودی ) ، µ یا V لزجت و یا ویسکوزیته خمیری ( پلاستیک ) و gیا g شیب خط سیال غیر نیوتنی ( بتن ) در این آزمایش میباشد هدف این آزمایش تعیین دو پارامتر (t0 و µ) یا ( v,s0 ) بصورت همزمان میباشد . لذا نام آنرا دو نقطه ای ( دو پارامتری ) نهادهاند . s0 یاt0تنش برشی تسلیم در واقع تنش لازم برای شروع سیلان ( جریان ) سیال مورد نظر ( بتن ) میباشد که رابطه نزدیکی با اسلامپ دارد . لزجت خمیری نمایانگر افزایش تنش برشی در ازاء افزایش در روند برش میباشد . آقای تاترسال ، با استفاده از یک مخلوط کن روشی را برای سنجش لنگر ( گشتاور ) پیچشی (torque) ابلاغ نمود . این مخلوط کن شبیه مخلوط کنهای Forced Action یا مخلوط کنهای خمیرگیری قنادی است .
وی با حداقل دو سرعت مختلف ، دو لنگر پیچشی را برای بتن بدست آورد که در نهایت موجب رسم یک خط مایل و تعیین t0 و µ یا v,s0 میگردد . افراد دیگری نیز کار وی را دنبال و دستگاه را اصلاح کردند و توانسته معیارهای کمی برای پتانسیل ( استعداد ) جدا شدگی بتن را به نمایش گذارند .
این آزمایش صرفاً آزمایشگاهی است و انجام آن به افراد متخصص برای نتیجه گیری و تفسیر نیاز دارد . امروزه در کارگاه برروی بتن ریخته شده با کمک دستگاههای کوچک روبات شکل آزمایش را انجام میدهند و تنش نقطه تسلیم s0 یا t0 لزجت خمیری vو µ را بدست می آورند و میتوان اثر زمان و دما را نیز برروی این دو پارامتر بدست آورد . افرادی تنش برشی تسلیم را به اسلامپ مربوط نموده اند و روابطی را ارائه کرده اند که هنوز د . ) صحت آنها ثابت نشده است . ( این آزمایش در متن اصلی نبوده است و توسط مترجم بدان افزوده )
2- آزمایش Slump Flow و آزمایش T50cm( پهن شدگی اسلامپ – زمان 50 سانتی متری )
2-1- مقدمه :
در آزمایش اسلامپ فلو ( پهن شدگی اسلامپ ) ، میزان پهن شدگی بتن در سطح افقی مشخص میشود و برای بتن های scc مناسب است . در ابتدا این آزمایش در ژاپن و برای ارزیابی بتن های ترمی Tremie که در بتنریزی زیر آب مورد استفاده قرار میگیرد بکار رفت . نحوه انجام آزمایش مانند آزمایش اسلامپ است اما بجای اندازهگیری افت و فرو نشستن مخروط بتن ، قطر متوسط بتن پهن شده در سطح زمین اندازهگیری میشود و قابلیت پر کردن ( قابلیت سیلان و جریان ) را نشان میدهد.
2-2- روش آزمایش :
2-2-1- وسایل کار :
در این آزمایش از یک مخروط ناقص اسلامپبه قطر تحتانی 200 میلیمتر و قطر فوقانی 100 میلیمتر و ارتفاع 300 میلیمتر استفاده میشود . یک صفحه فلزی و غیر جاذب به حداقل ابعاد 700 میلیمتر ( ترجیحاً 800 میلیمتر ) نیاز است که صلب و غیر جاذب باشد و روی این صفحه دوایر متحدالمرکز به قطر 200 میلیمتر تا 800 میلیمتر ( هر 50 میلیمتر ) رسم شده باشد و بویژه دایرهای به قطر 500 میلیمتر بصورت بارز و روشنی مشخص گردد. ماله ، سرتاس ، خط کش ( متر ) و کرونومتر ( درصورت انجام آزمایش T50co )لازمست .
2-2-2- نحوه کار :
6 لیتر بتن که به روش استاندارد نمونه گیری شده است برای آزمایش لازم میباشد .
سطح صفحه فلزی و درون مخروط ناقص اسلامپ را مرطوب نمائید و مخروط را روی صفحه فلزی و در مرکز آن قرار دهید و با پا یا دست محکم آنرا در جهت قائم روی صفحه فشار دهید . سپس بتن را با سرتاس درون مخروط ناقص بریزید و بدون اینکه به آن ضربهای بزنید یا بلرزانید ، پر کنید و بدون اعمال ضربه یا لرزش بتن اضافی را با ماله یا خط کش بردارید و صاف کنید . بتن اطراف پای مخروط را کاملاً تمیز نمائید . مخروط را بصورت قائم بالا بکشید تا بتن به سهولت و بدون مایع روان شود . در صورتیکه قصد شما اندازه گیری برای آزمایش T50cm ( زمان 50 سانتی متری ) باشد همزمان با بالا کشیدن قالب مخروط ناقص ، کرونومتر را بکار بیندازید و زمان لازم برای رسیدن بتن به دایره 500 میلیمتری را با دقت 1/0 ثانیه اندازه بگیرید .
برای تعیین پهن شدگی اسلامپ ( اسلامپ فلو ) لازمست پس از توقف بتن روی صفحه کف ، قطر نهائی و متوسط پهن شدگی را که برای دو قطر عمود بر هم بدست آمده است با تقریب25 ± میلیمتر گزارش نمائید .
همچنین لازمست مشاهدات خود را در مورد همگنی بتن در مرکز و در پیرامون بتن از نظر درشتی و ریزی و میزان خمیر سیمان بیان و تشریح نمائید .
2-3- تفسیر و ارزیابی نتایج آزمایش :
هر چه اسلامپ (SF ) بزرگتر باشد معرف قابلیت بیشتر پر کردن قالب و روان شدگی بتن تحت وزن خود میباشد . حداقل نتیجه 600 میلیمتر برای بتن خودتراکم مورد نیاز است و توصیه شده است . معمولاً اختلاف نتیجه 50±میلیمتر در آزمایشهای مختلف برای یک بتن قابل توجیه است .
این آزمایش سریع و ساده است و نیاز به یک تا دو نفر ( بویژه برای آزمایش T50cm ) دارد و میتواند در کارگاه و در آزمایشگاه بکار گرفته شود . کاربرد آن در دنیا وسعت زیادی پیدا نموده است . هر چند "بخوی قابلیت پر کردن "را نشان میدهد اما قابلیت عبور از بین میلگردها بدون انسداد را نمیتواند به نمایش گذارد . این آزمایش تا حدود زیادی مقاومت به جدا شدگی را نشان میدهد . برای تکمیل این آزمایش سعی کردهاند که محدودیتهائی را در اطراف آن با قفس میلگرد و وسایل مشابه ایجاد نمایند و قابلیت عبور را نیز بسنجند . همزمان با این آزمایش میتوان آزمایش T50cm را با همان وسایل و امکانات ( بجز کرونوتر ) بدست آورد . زمان کمتر نشانه قابلیت روانی و سیلان بیشتر است . مؤسسه تحقیقاتی نروژی Brite Eu Ram مقادیر 3 تا 7 ثانیه را بعنوان حدود قابل قبول در کاربردهای مهندسی عمران و 2- 5 ثانیه را برای کاربردهای پیشنهاد نموده است .
در جدا شدگی شدید بیشتر سنگدانه های درشت در مرکز توده بتن و ملات و ضمیر سیمان در پیرامون توده به چشم میخورد . در جدا شدگی جزئی یک ملات به عرض کم بدون درشت دانه در لبه اطراف توده بتن مشاهده میشود اگر هیچیک از این پدیدهها مشاهده نگردید باید با اطمینان گفت که هیچ جدا شدگی وجود ندارد .
3-آزمایش حلقه J (J Ring)
3-1- مقدمه :
این آزمایش نیز احتمالاً ژاپنی است اما ابداع کننده آن ناشناس میباشد . آزمایش حلقه J در دانشگاه Paisley توسعه یافته است . این آزمایش برای تعیین قابلیت عبور بتن بکار گرفته میشود در واقع این وسیله بهمراه یکی از دو آزمایش ( وسیله ) اسلامپ فلو و Orimet نمیتواند بکار رود .
به این حلقه میلگردهائی وصل میشود که قفسی را میسازد که با امکان عبور بتن از میان میلگردها میتوان قابلیت عبور را تعیین نمود .
3-2- روش آزمایش :
3-2-1- وسایل آزمایش :
الف) اگر بخواهیم از وسیله مخروط ناقص اسلامپ فلو استفاده نماییم : یک مخروط ناقص اسلامپ بکار میرود که پاگیره های آن باید حذف شود . صفحه مربعی را به ابعاد حداقل 700 میلیمتر بصورت محکم و غیر جاذب با دوایر متحدالمرکز به قطرهای 200 تا 700 میلیمتر و دایره مشخص 500 میلیمتر کمچه یا ماله ، سرتاس ، خط کش و نهایتاً حلقه J شامل یک حلقه فولادی باز به مقطع mm 25*30 که سوراخهای عمودی روی آن ایجاد شده است و در این سوراخها میلگردهائی به طول mm 100و قطر 10 میلیمتر و فاصله 2±48 میلیمتر نصب گردیده است (میلگردها معمولاً بصورت رزوه شده درون سوراخ حدیده شده قرار میگیرد و پیچ میشود ) قطر حلقه در محل میلگردها 300 میلیمتر و ارتفاع آن از زمین ( با قرار گیری میلگردها ) 100 میلیمتر است .
ب) اگر بخواهیم از وسیله Orimet استفاده نمائیم . دستگاه Orimet که توضیح آن بعداً داده خواهد شد و در بخش 9 آمده است لازم میباشد کمچه یا ماله ، سرتاس ، کرونومتر ، خط کش و حلقه J با توضیحات فوق بکار میرود . لازم به ذکر است که آزمایشگر میتواند میلگردهائی با قطر دلخواه و فواصل مورد نیاز را نیز بکار برد اما فاصله آزاد میلگردها خوبست از 3 برابرحداکثر اندازه سنگدانه ها کوچکتر نباشد . این موارد باید در نتیجه آزمایش ذکر شود .
3-2-2- نحوه آزمایش :
الف ) با استفاده از مخروط ناقص اسلامپ فلو : حدود 6 لیتر بتن نمونه گیری شده تحت شرایط استاندارد مورد نیاز است . صفحه و داخل قیف را مرطوب نمائید و صفحه را روی سطح محکم و تراز قرار دهید . حلقه J را در وسط صفحه قرارداده و مخروط ناقص اسلامپ را در داخل آن بگذارید به نحوی که در مرکز صفحه قرار گیرد و آنرا محکم نگهدارید . با سرتاس مخروط ناقص را پر کنید (بدون لرزش و ضربه ) و همچنین بتن اضافی مخروط ناقص را بکمک ماله یا کمچه صاف کنید و در این رابطه ضربه ای اعمال ننمائید . بتن اضافی ریخته شده در پای قالب اسلامپ را بردارید . قالب را بصورت قائم بالا بکشید و اجازه دهید بتن به سمت خارج روان گردد . در این حالت نیز قطر نهائی متوسط را با اندازه گیری دو قطر عمود برهم بتن پهن شده و بدست آورید و برحسب میلیمتر با دقت 25 میلیمتر گزارش کنید . اختلاف ارتفاع بتن در داخل و خارج حلقه J ( قفس ) در مجاورت میلگردهای عمودی را در چهار نقطه تعیین کنید و متوسط آنرا برحسب میلیمتر ( با دقت 1 میلیمتر) گزارش نمائید . مشاهدات خود را در مورد کیفیت اطراف و پیرامون توده بتن و جداشدگی احتمالی قید نمائید . وجود ملات یا خمیر سیمان فاقد سنگدانه درشت را مشخص کنید .
ب ) با استفاده از دستگاه Orimet : حدود 8 لیتر بتن تازه که طبق استاندارد نمونه گیری شده است در این آزمایش بکار میرود . دستگاه Orimet را روی زمین محکمی قرار دهید سطوح داخل لوله بتنریزی و سوراخ خروجی ( روزنه ) را مرطوب نمائید و اجازه دهید آب اضافی از دریچه روزنه زیرین بیرون بریزد . دریچه تحتانی را ببندید و زیر آن یک سطل ( ظرف خاص مانند استانبولی یا مشابه آن) قرار دهید . ( این کار در این آزمایش ، یعنی با حلقه J لازم نیست و بجای آن حلقه قرار میگیرد ) دستگاه را کاملاً با بتن بدون اعمال تراکم و ضربه پر کنید و بتن اضافی را به آرامی با ماله یا کمچه از سطح آن پاک کنید . دریچه تحتانی را پاک کنید و اجازه دهید بتن تحت وزن خود بیرون بریزد . همزمان با باز کردن دریچه تحتانی کرنومتر را روشن کرده و زمان خروج کامل بتن را به عنوان "زمان جریان" مشخص و ثبت نمائید . زمان خروج کامل بتن وقتی است که اگر از بالا به داخل دستگاه نگاه کنید نور دیده شود . کل آزمایش باید ظرف 5 دقیقه انجام شود . با وجود حلقه J باید قطر متوسط بتن پهن شده بدست آید . ( دو قطر عمود برهم ) و بر حسب میلیمتر گزارش شود ضمناً باید اختلاف ارتفاع متوسط سطح بتن داخل و خارج قفس ( در مجاورت میله های قائم ) در چهار نقطه بدست آورد و گزارش گردد . همچنین باید وضعیت جداشدگی به ویژه در محیط اطراف توده بتن مورد بررسی قرار گیرد و گزارش شود .
3-3- تفسیر و ارزیابی نتایج آزمایش :
ترکیب آزمایش حلقه J با اسلامپ فلو و یا Orimet معمولاً از نظر قابلیت عبور حائز اهمیت است هر چند قابلیت پر کردن و روانی را نیز به نمایش میگذارد . مثلاً میتوان نتیجه این آزمایش توأم با اسلامپ فلو ( آزمایش مقید ) را با آزمایش اسلامپ فلو ( غیر مقید ) مقایسه نمود و مشاهده کرد چه تفاوتی حاصل شده است .
همچنین میتوان آزمایش Orimet محدود نشده را با آزمایش محدودشده توسط حلقه J مقایسه نمود. آزمایش Orimet یک آزمایش دینامیکی است و وضعیت بتن ریزی مداوم در عمل را تداعی میکند . بهرحال در این آزمایشهای توأم غالباً به دو نفر آزمایشگر نیاز است . نتایج آزمایش از نظر قابلیت روانی و عبور از یکدیگر مجزا و مستقل نیستند ، مگر اینکه با آزمایش غیر مقید و محدود مقایسه شود . قابلیت انسداد کمتر تحت تاثیر ویژگیهای روانی است و بوضوح میتوان گفت ، اختلاف بیشتر در اختلاف ارتفاع ها نشانه قابلیت عبور کم بتن میباشد . قابلیت انسداد ( بلوکه شدن ) و یا جداشدگی را میتوانید آشکارا دید که غالباً این مشاهده به ذکر نتایج کمی و محاسبات ارجح است .
4-آزمایش قیف V وآزمایش قیف V در 5 دقیقه ( T5min )
4-1-مقدمه :
این آزمایش در کشور ژاپن و توسط Ozawa و همکاران وی ابداع و توسعه یافته است . در واقع از یک قیف V شکل برای این آزمایش استفاده میشود و با تعیین زمان خروج بتن پر شده در آن قابلیت پر کردن ( روانی ) بدست می آید . حجم قیف 12 لیتر و این وسیله برای با بتن هائی حداکثر اندازه سنگدانه 20 میلیمتر کاربرد دارد . گاه در ژاپن و سایر کشورها از قیفی با مقطع دایرهای استفاده شده است که قیف O نام دارد .
در نوع دیگری از این آزمایش ، پس از پر کردن قیف اجازه میدهیم 5 دقیقه در قیف بماند سپس زمان خروج بدست می آید که در این حالت زمان خروج جداشدگی را با توجه به افزایش قابل ملاحظه خود نشان میدهد .
4-2-روش آزمایش :
4-2-1- وسایل آزمایش :
قیف V مانند شکل 4 ، سطل یا ظرف 12 لیتری ، ماله ( کمچه ) ، سرتاس ، کرونومتر در این آزمایش بکار میرود .
4-2-2- نحوه انجام آزمایش :
در حدود 12 لیتر بتن برای انجام آزمایش لازمست که باید طبق دستور استاندارد معمول نمونه گیری شده باشد و قیف V را روی جای محکمی قرار دهید . سطوح داخلی آنرا مرطوب نمائید . دریچه تحتانی را باز نگهدارید تا آب اضافی تخلیه شود . سپس دریچه را ببندید و یک سطل را زیر آن بگذارید . قیف را کاملاً با بتن بدون اعمال تراکم یا ضربه پر نمائید و بتن اضافی آنرا با ماله یا کمچه برداشته و سطح آنرا به آرامی صاف کنید . 10 ثانیه پس از پر کردن قیف ، دریچه تحتانی را باز کنید و زمان خروج تمام بتن را ثبت و بعنوان زمان جریان قیف V یادادشت و گزارش نمائید . وقتی میتوان گفت که بتن خارج شده که اگر از بالا به داخل قیف نگاه کنیم نور را از زیر ( بعلت خروج بتن ) ببینیم . کل آزمایش باید ظرف 5 دقیقه انجام شده باشد .
برای انجام آزمایش قیف V درT5min (زمان 5 دقیقه ) نباید سطوح داخلی قیف راپس از انجام آزمایش فوق پاک کنید یا مرطوب نمائید بلکه باید دریچه تحتانی را ببندید و مجدداً قیف را با سرعت و فوراً ( پس از اندازگیری زمان جریان ) پر نمائید . سطل را زیر آن بگذارید و با روشی که در فوق به آن اشاره شد باید قیف پر شده و سطح آن صاف گردد . 5 دقیقه پس از اینکه قیف پر شد دریچه تحتانی را باز کنید و اجازه دهید بتن در اثر وزن خود خارج شود و زمان جریان را با روش فوق الذکر بدست آورید . در مراحل قبلی وقتی دریچه باز میشود باید بطور همزمان کرونومتر را بکار انداخت و پس از خروج بتن و مشاهده نور، کرنومتر را از کار انداخت و زمان را قرائت نمود . در این مرحله زمان جریان را "زمان جریان در زمان 5 دقیقه" مینامند .
4-3-تفسیر و ارزیابی نتایج آزمایش :
گرچه آزمایش قابلیت جریان را اندازه گیری مینماید نتیجه تحت تاثیر سایر خواص بتن نیز واقع میشود . بطور مثال اگر سنگدانه درشت زیادی در بتن موجود باشد موجب میشود بدلیل شکل قیف بخوبی جریان نیابد و انسداد صورت گیرد همچنین اگر بدلیل لزجت زیاد خمیر و یا اصطکاک زیاد بین ذرات ، بتن مانند خمیر سفت میشود و زمان جریان افزایش مییابد وسیله آزمایش دارای شکل ساده ای است و اثر زاویه قیف و اثر جدار بر جریان روشن نیست . نتیجه کمتر نشانه قابلیت روانی بیشتر است .
برای بتن SCC ، زمان جریان 2± 10 ثانیه مناسب در نظر گرفته شده است . شکل قیف ( مخروط وارونه ) جریان را مقید میکند و زمان جریان طولانی تر برخی مشخصه های مخلوط را در رابطه با انسداد بدست میدهد .
وقتی پس از 5 دقیقه تأخیر و ماندن بتن در قیف زمان جریان را اندازه میگیریم ، جداشدگی ناشی از ته نشینی سنگدانه های بتن باعث افزایش جریان میشود . افزایش بیش از 3 ثانیه ابداً مناسب نیست و مسلماً کاهش زمان را نیز شاهد نخواهیم بود.
5-آزمایش جعبه L (L Box test Method )
5-1- مقدمه :
این آزمایش بر اساس یک طرح ژاپنی برای بتن زیر آب ( ترمی ) بنا نهاده شده است و توسط Petersson مورد استفاده قرار گرفته و تشریح شده است . این آزمایش روانی بتن را مورد ارزیابی قرار میدهد و همچنین تا حدی قابلیت انسداد بتن را در برابر میلگردها نشان میدهد . دستگاه مربوطه در شکل 5 نشان داده شده است . وسیله مورد نظر شامل یک جعبه با مقطع مستطیل و به شکل یک L میباشد و دارای یک بخش افقی و یک قسمت قائم است که توسط یک دریچه متحرک از یکدیگر جدا شده اند . در جلوی دریچه میلگردهائی بصورت قائم قرار دارد که پس از باز شدن دریچه بتن بخش قائم میتواند از دریچه و میلگردها عبور کرده و به بخش افقی وارد شود . با توقف جریان ارتفاع بتن در انتهای بخش افقی و بتن باقیمانده بخش قائم بدست میآید و از تقسیم ایندو برهم ، شیب بتن در حالت سکون را نشان میدهد و قابلیت عبور از میله ها را به نمایش میگذارد . بخش افقی میتواند در فواصل 200 و 400 میلیمتری دریچه علامت گذاری شود و زمانهای رسیدن بتن به این نقاط اندازه گیری گردد . این زمانها بعنوان زمان T40,T20 شناخته میشود و مشخصه ای برای قابلیت پر کردن (روانی ) است .
قطر میلگردها و فاصله آنها میتواند با آنچه در شکل آمده است متفاوت باشد و طبق شرایط واقعی پروژه تغییر یابد . معمولاً سه برابر حداکثر اندازه سنگدانه میتواند فاصله مناسب تلقی شود با این حال برای مشخص کردن قابلیت عبور بتن میتوان فواصل دیگری ( کمتر یا بیشتر ) را مد نظر قرار داد .
5-2- روش آزمایش :
5-2-1- وسایل آزمایش :
دستگاه جعبه Lکه با ماده محکم و غیر جاذب ساخته شده است و ترجیح دارد طلقی و از جنس Perspex , plaxiglass باشد تا درون آن دیده شود ( مطابق شکل 5 ) ماله یا کمچه ، سرتاس ، کرونومتر ، خط کش
5-2-2- نحوه انجام آزمایش :
حدود 14 لیتر بتن مورد نیاز را که طبق استاندارد نمونه گیری شده است باید مورد استفاده قرار داد . ابتدا وسیله را روی سطح محکم و تراز ( افقی ) قرار دهید . مطمئن شوید که دریچه کشوئی بخوبی کار میکند و براحتی بالا و پائین میرود و دریچه را ببندید . داخل قسمت قائم را آب بریزید و دریچه را باز کنید تا آب خارج شود و بخش افقی نیز مرطوب گردد . بهرحال آب را از دستگاه خارج کنید . دریچه را بسته و بخش قائم را با بتن پر کنید . اجازه دهید بمدت یک دقیقه بتن در این قسمت باقی بماند . سپس دریچه را باز کنید تا بتن به بخش افقی وارد شود . همزمان باید کرونومتر را بکار اندازیم و زمان رسیدن بتن به علامت 200 و 400 میلیمتری اندازه گیری نمائم وقتی بتن از حرکت باز ماند ارتفاع ارتفاع H2,H1 ( در ابتدا و انتهای بتن ) را اندازهگیری نمائید . نسبت H2/H1را محاسبه کنید ، این نسبت را ضریب انسداد یا نسبت بلوکه شدن مینامند . تمام آزمایش باید ظرف 5 دقیقه انجام شود .
شکل5-دستگاه موسوم به جعبه Lبا میلگردهای جلوی دریچه
5-3- تفسیر و ارزیابی نتایج آزمایش :
اگر بتن همچون آب جریان یابد 1 =H2/H1 میگردد . هر چه بتن نتواند بخوبی جریان یابد و از میلگردها رد شود نسبت مزبور از 1 میشود و از یک فاصله میگیرد . گروه تحقیقات EU حداقل نسبت انسداد را 8/0 پیشنهاد داده است این نسبت مشخصه ای برای سهولت جریان را نشان میدهد اما بطور کلی توافقی در مورد مقدار این نسبت وجود ندارد . درصورتیکه سنگدانه های درشت انسداد آشکاری را در پشت میلگردها بوجود آورد میتوان آنرا از طریق مشاهده مشخص نمود .
آزمایش جعبه L بصورت گستردهای میتواند در آزمایشگاه مورد استفاده قرار گیرد و شاید بتوان در کارگاه نیز از آن بهره گرفت نتیجه آزمایش قابلیت پر کردن و عبور را نشان میدهد و مورد ارزیابی قرار میگیرد . همچنین فقدان پایداری جدی ( جداشدگی ) را میتوان با چشم مشاهده نمود . درصورتیکه جعبه از نوع طلقی و قابل مشاهده نباشد باید آنرا برید و داخل آنرا دید .
متاسفانه فعلاً در مورد جنس ، ابعاد و میلگردهای دستگاه توافقی وجود ندارد . بنابراین مقایسه نتایج موجود در تحقیقات ، مشکل بنظر میرسد روشن نیست که اثر جداره دستگاه بر روانی بتن چگونه است ؟ اما قطر و فاصله میلگردها تا حدی باید مشابه وضعیت معمول در کارگاه باشد .
برای آزمایش دو نفر آزمایشگر ( بویژه برای اندازه گیری زمان ) لازم است . خطا تا حدی در این آزمایش از جانب آزمایشگر غیر قابل اجتناب است .
6- آزمایش جعبه U (U Box Test Methot )
6-1- مقدمه :
این آزمایش در مرکز تحقیقات تکنولوژی شرکت Taisei ژاپن ابداع و توسعه یافته است گاه این وسیله به شکل جعبه بوده و نام آن آزمایش جعبه شکل (Box- Shared Test ) می باشد . این آزمایش برای اندازه گیری قابلیت پر کردن ( روانی ) بتن خودتراکم بکار میرود . وسیله مورد نظر شامل یک ظرفی است که بکمک یک دیواره میانی به دو بخش R2,R1 مانند شکل 6 تقسیم شده است . دریچه کشوئی متحرکی بین دو قسمت تعبیه شده است . میلیگردهائی با قطر اسمی 13 میلی متر در پشت دریچه قرار میگیرد که فاصله مرکز تا مرکز میلگردها 50 میلیمتر ( فاصله آزاد حدود 35 میلیمتر ) میباشد . بخش سمت چپ با حدود 20 لیتر بتن پر میگردد و سپس دریچه بالا کشیده میشود و بتن به قسمت دیگر وارد میشود و به سمت بالا جریان مییابد . سپس ارتفاع بتن در این قسمت اندازه گیری میشود.
طرح دیگری از این جعبه با اصول مشابه ، توسط انجمن مهندسین عمران ژاپن (JSCE)بکار رفته و توصیه شده است .
6-2- روش آزمایش :
6-2-1- وسایل آزمایش :
جعبه u شکل از جنس مواد غیر جاذب و سخت و محکم مانند شکل 6 ، ماله یا کمچه ، سرتاس کرونومتر
6-2-2- نحوه انجام آزمایش :
در حدود 20 لیتر بتن برای انجام آزمایش لازم است که باید بطور معمول از نمونه گیری استاندارد بدست آید . دستگاه را روی سطح محکمی قرار دهید و مطئن شوید دریچه کشوئی به خوبی کار میکند و سپس دریچه را ببندید . سطح داخلی وسیله را مرطوب کرده و آب اضافی را تخلیه نمائید . یک قسمت از وسیله را با نمونه بتن پر کنید و اجازه دهید به مدت حدود یک دقیقه در این حالت باقی بماند . سپس دریچه را بالا کشیده و اجازه دهید بتن به بخش دیگر وارد شود . وقتی بتن از حرکت باز ایستاد ، ارتفاع H2,H1 را در هر دو قسمت دستگاه اندازه گیری نمائید . و سپس اختلاف ایندو یعنی ( H1-H2 ) را بنام اختلاف ارتفاع پر کردن محاسبه نمائید . تمام آزمایش باید ظرف مدت
5دقیقه انجام گیرد .(4(3
6-3- تفسیر و ارزیابی نتایج آزمایش :
اگر بتن مانند آب باشد H1-H2=0 میشود بنابراین اعداد نزدیک به صفر، روانی بهتری را به شما نمایش میگذارد . این آزمایش بسیار ساده است اما ساخت وسیله ممکنست کمی مشکل باشد . در این آزمایش ارزیابی خوبی از قابلیت پر کردن بدست میآید . در صورتیکه از میلگرد و در پشت دریچه (جلو دریچه ) استفاده گردد و به نوعی قابلیت عبور نیز نشان داده میشود . فاصله 35 میلیمتری بین میلگردها ممکنست کم بنظر برسد .
در مورد اینکه آیا ارتفاع پر شده H2 به میزان کمتر از 30 سانتیمتر میتواند برای این بتنها قابل قبول تلقی شود یا خیر هنوز شک وجود دارد .
7- آزمایش جعبه پر کردن (Fill Box Test Method )
7-1- مقدمه :
این آزمایش بنام آزمایش Kajima نیز شناخته میشود . هدف آزمایش تعیین قابلیت پر کردن متن خود تراکم با حداکثر اندازه سنگدانه 20 میلی متری است . وسیله آزمایش شامل یک ظرف شفاف (معمولاً شیشهای یا از نوع پلاکسی گلاس ) با سطح صاف و تخت میباشد درون ظرف 35 میله یا لوله بصورت مانع از جنس pvc با قطر 20 میلیمتر و فاصله مرکز تا مرکز 50 میلیمتر تعبیه شده است . در قسمت فوقانی یک لوله جهت پر کردن به قطر 100میلی متر و ارتفاع 500 میلیمتر بهمراه قیفی به ارتفاع 100 میلی متر تعبیه شده است ظرف مزبور پایین ریخته شده توسط لوله و قیف پر میگردد و اختلاف ارتفاع بین دو طرف ظرف بعنوان قابلیت پر کردن بدست میآید .
7-2- روش آزمایش :
7-2-1- وسایل آزمایش :
جعبه پر کردن از جنس طلقی یا شیشه ای شفاف و محکم و غیر جاذب طبق سرتاس به حجم 5/1 تا 2 لیتر ، خطکش ، کرونومتر
7-2-2- نحوه انجام آزمایش :
حدود 45 لیتر بتن که طبق استاندارد نمونه گیری شده است برای این آزمایش لازم میباشد دستگاه را بصورت تراز روی زمین محکمی قرار دهید . سطوح داخلی وسیله را مرطوب کرده و آب اضافی را تخلیه نمائید با ریختن هر سرتاس بتن 5/1 تا 2 لیتری در هر 5 ثانیه از طریق قیف و لوله ، ظرف را تا رسیدن بتن به اولین سطح بالائی میله های مانع پر نمائید . پس از اینکه بتن به حالت سکون در آمد، ارتفاع بین در هر طرف ظرف را در دو محل اندازه گیری نمائید و میانگین هر کدام را بدست آورید . بدین ترتیب h1,h2 در دو سمت بدست میآید درصد متوسط پر کردن Fاز رابطه زیر بدست میآید
کل آزمایش باید در مدت 8 دقیقه انجام گردد.
F= {(h1+h2)/ 2*h1} * 100%
اسکن آرماتور ( میلگرد ) در بتن
امروزه آزمایشهای غیرمخرب بتن تاثیر و عملکرد مناسب و کابردی در تعمیرات سازه های بتنی دارد. آزمایش های غیرمخرب بتن با در اختیار قرارداد داده های مختلف سازه های موجود ، به کارشناسان و متخصصین این انکان را می دهد تا در خصوص عملکرد ، نیاز ها و روش های تعمیرات و بازسازی سازه های بتنی قضاوت و تصمیم گیری نمایند.
از جمله آزمایش های غیرمخرب بتن ، اسکن آرماتور ( میلگرد ) مدفون در بتن می باشد. این آزمایش با ارائه تعداد، قطر ، عمق و محل قرار گیری آرماتورها ، به طراحان و کارشناسان امکان تصمیم گری در زمینه طرح های مقاوم سازی و تقویت و یا صحت سنجی عملیات های انجامی را می دهد.
در متن زیر به شرح آزمایش اسکن شبکه آرماتور در بتن به وسیله اسکنر آرماتورها ، محدودیت ها ، ضریب اطمینان قرائت ها ، روش کار و .. پرداخته می شود. شما می توانید برای کسب اطلاعات تکمیلی در این خصوص و در صورت نیاز همکاری با این مجموعه در زمینه اسکن شبکه های آرماتور در انواع سازه های بتنی با بخش فنی و پشتیبانی کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران تماس حاصل فرمایید.
اندازه گیری کاور به روش الکترومغناطیسی
روشهای الکترومغناطیسی معمولاً برای تعیین محل و کاور برای آرماتور تعبیه شده در بتن بکار می رود. دستگاه هایی که با باتری کار میکند و از نظر تجاری برای این منظور در دسترس است معمولاً معروف به اسکنر آرماتور معروف است. طیف وسیعی از آنها از نظر تجاری در دسترس بوده و استفاده از آنها در بخش 204 BS1881 آمده است.
1.1.1.7 نظریه، تجهیزات و کالیبراسیون: اصل اساسی این است که وجود فولاد، میدان یک الکترومغناطیس را تحت تأثیر قرار می دهد که ممکن است شکل یک القاگر مغزه آهنی از نوعی که در شکل 2.7 نشان داده شده است را به خود بگیرد. یک جریان متناوب از یکی از کویل ها عبور می کند در حالی که جریان القاء شده در کویل دیگر تقویت و اندازهگیری می شود. رأس جستجو ممکن است در واقع شامل یک سیستم کویل واحد یا چندگانه باشد با توجه به اینکه اصل فیزیکی مستلزم اثرات جریان گردابی یا القای مغناطیسی است. ابزارهای جریان گردابی شامل اندازهگیری تغییرات امپدانس است و تحت تأثیر تمام فلزات رسانا قرار میگیرد و ابزارهای القای مغناطیسی شامل اندازهگیری ولتاژ القایی است و به مواد غیرمغناطیسیچندان حساسیت ندارد.
تأثیر فولاد بر جریان القایی با توجه به مسافت، غیرخطی است و همچنین تحت تأثیر قطر میله قرار دارد که کالیبراسیون را دشوار می کند. انواع ساده اسکنر آرماتور که معمولاً مورد استفاده است (شکل 3.7) با استفاده از دو محدوده برای پوشش، معمولاً 40-0 میلی متر و 100-40 میلی متر بر این مساله غلبه می کند. مقیاس کالیبراسیون در نوارهای مربوط به کاور متغیر مشخص می شود و این امر با تأثیر قطر آرماتور مطابقت دارد. میلههای کوچک یک خوانش در انتهای بالایی نشان می دهد اما میلههای بزرگ یک خوانش در انتهای پائینی یک نوار خاص نشان می دهد زیرا تأثیر قطر بر طیفی از اندازه های میله از 32-10 میلی متر نسبتاً کم است. اگر بخواهیم میلههای کمتر از 10 میلی متر یا بیشتر از 32 میلی متر اندازهگیری کنیم، کالیبراسیون ویژهای ممکن است لازم باشد و میتوان از مقیاس خطی که معمولاً ارائه میشود استفاده کرد. نسخه های اصلاح شده دیگر از این نوع ابزار شامل مدارات الکترونیکی پیچیده تر و خروجی دیجیتالی است که در دسترس است و میتواند قطر بار را منظور کرده و همچنین میلهها را در یک عمق بیشتر (در برخی موارد تا 300 میلی متر) شناسایی کند. این ابزارها گرانتر از تجهیزات پایه است که در بالا ذکر شد. شکل 4.7 چنین نسخهای را نشان میدهد. یک مدل ریزپردازنده که نوع فولاد را در نظر میگیرد و از امکان هشدار صوتی «پوشش کم» برخوردار است نیز در دسترس است (شکل 5.7).
پیشرفتهای اخیر در تجهیزات اسکنر آرماتور به مدلهای متعددی منجر شده است که در هرجا که شناخته نشده است، کاور میله و خود قطر میله را ارزیابی می کند. این کار با استفاده از یک بلوک فاصلهگذار (153) یا با استفاده از یک راس جستجو تخصصی انجام می شود (شکل 4.7). توانایی اسکن یک اسکنر آرماتور در سطح بتن و ثبت مداوم خروجی در دیتا لاگر نیز اخیرا برای نمایش گرافیکی بعدی در دسترس قرار گرفته است.
کالیبراسیون پایه این ابزار مهم است و بخش 204 BS 188 روش های جایگزین متعددی را پیشنهاد میکند. این روشها شامل استفاده از منشور آزمایشی از بتن سیمانی عادی پورتلند است. میله آرماتور تمیز راست از نوع مناسب برای تصویر انداختن از منشور و ارائه طیفی از پوشش ها تعبیه میشود که می توان با قاعده فولاد برای مقایسه با خوانش سنج ان را دقیقا اندازهگیری کرد. در روشهای دیگر میله با محل مناسب در هوا دقیقا اندازه گیری میشود. در همه روشها لازم است از اثرات خارجی بر میدان مغناطیسی اجتناب کرد. تحت این شرایط، دقت این ابزار باید تا 5?± یا 2 میلی متر باشد، هر کدام که بیشتر است.
بررسی کالیبراسیون در محل نیز با توجه به نوع میله و بتن درگیر در پژوهش انجام می شود. در این بررسی ممکن است حفاری سوراخهای آزمایشی در طیفی از مقادیر پوششها برای اثبات خوانشها و در صورت لزوم تنظیم مجدد دستگاه یا توسعه یک رابطه کالیبراسیون مجزا انجام گیرد.
انتظار میرود توسعه دیگری نوع جدیدی از اسکنر آرماتور مبتنی بر اصل نشت شار مغناطیسی را ارائه کند. میدان مغناطیسی جریان مستقیم عمود بر محور میله آرماتور از طریق یک پیوند سطحی تنظیم می شود که تا حدی میله را مغناطیسی می کند. یک سنسور که از یک قطب پیوند به قطب دیگر حرکت میکند، میدان نشت مغناطیسی القایی را شناسایی می کند که می توان برای تعیین عمق و قطر میله از آن استفاده کرد. نشت شار مغناطیسی نیز میتواند شناسایی یک کاهش در مقطع میله آرماتور را میسر کند مانند کاهشی که ناشی از خوردگی شدید حفرهای است. تلاش هایی برای استفاده از هوش مصنوعی شبکه عصبی برای ساده کردن تفسیر نتایج صورت گرفته است.
2.1.1.7 روال کار: اکثر اسکنر آرماتورها شامل یک واحد حاوی منبع توان، تقویتکننده و متر و یک واحد جستجوی مجزا حاوی الکترومغناطیس است که با یک کابل به واحد اصلی متصل است. خوانش در حال کار صفر می شود و واحد جستجوی دستی در سطح بتن مورد آزمون حرکت می کند. وجود آرماتور در محدوده کاری این دستگاه با حرکت سوزن نشانگر یا مقدار دیجیتالی مشخص خواهد شد. سپس واحد جستجو حرکت می کند و می چرخد تا حداکثر خوانش بدست آید و این موقعیت مطابق با محل میله (حداقل پوشش) خواهد بود. در برخی از ابزارها، خروجی صوتی درجه متغیر به کمک آن میآید. سپس سوزن یا خروجی پوشش را در مقیاس مناسب مشخص خواهد کرد در حالی که جهت میله با خط محور واحد جستجو موازی خواهد بود. استفاده از فاصلهگذار نیز ممکن است برای بهبود دقت اندازهگیری پوششهای کمتر از 20 میلی متر ضروری باشد.
3.1.1.7 قابلیت اطمینان، محدودیتها و کاربردها: هرچند این ابزار را می توان دقیقا برای میلههای آرماتور خاص کالیبره کرد (بخش 1.1.1.7)، در اکثر شرایط عملی، دقتی که می توان بدست آورد به طور قابل توجهی کاهش خواهد یافت. عواملی که به احتمال زیاد علت این کاهش دقت است بر میدان مغناطیسی در محدوده سنجشگر ناثیر می گذارد و عبارتند از:
(الف) حضور بیش از یک میله آرماتور: همپوشی، فولادهای عرضی به عنوان یک لایه دوم یا میلههای با فاصله نزدیک (کمتر از سه برابر پوشش) می تواند نتایج گمراه کنندهای به بار آورد. در برخی از دستگاهها، یک پروب نقطهای کوچک غیر جهتدار را می توان برای بهبود تمایز بین میلههای با فاصله نزدیک و یافتن میلههای جانبی بکار برد.
(ب) سیم های گره فلزی: وقتی این سیمها وجود دارد یا وجود آنها محتمل است، خوانشها باید در فواصلی در امتداد خط آرماتور گرفته شده و میانگین آنها گرفته شود.
(پ) تغییرات در میزان آهن سیمان، و استفاده از سنگدانهها با خواص مغناطیسی می تواند سبب کاهش شناسایی پوشش ها شود.
(ت) ادعا میشود کاور سطحی اکسید آهن روی بتن، ناشی از استفاده از قالب فولادی موجب میشود پوشش آرماتور به طور قابل توجهی کم برآورد شود و باید در برابر آن محافظت شود.
بخش 204 BS 1881 حاکی از آن است که دقت متوسط در محل در کاورهای کمتر از 100 میلی متر حدود 15?± را می توان با حداکثر 5± میلی متر انتظار داشت و باید به خاطر داشته باشیم مقیاسهای کالیبراسیون به طور کلی مبتنی بر میله های فولادی گرد ساده با اندازه متوسط در بتن سیمانی پورتلند است. اگر بخواهیم از این ابزار در هر کدام از شرایط زیر استفاده کنیم، کالیبراسیون مجدد ویژهای باید انجام گیرد:
(الف) آرماتور به قطر کمتر از 10 میلی متر، فولاد با کشش بالا یا میله های تغییر شکل یافته: در این موارد، پوشش معین شده احتمالاً بیشتر از مقدار واقعی است. این امر همچنین در صورتی مصداق خواهد داشت که میلهها خمیده باشد و از اینرو با هسته الکترومغناطیس موازی نباشد.
(ب) سیمانهای ویژه از جمله سیمان دارای آلومینای بالا، یا رنگدانه های افزوده: در این موارد، پوشش معین شده احتمالاً کمتر از مقدار واقعی خواهد بود.
(پ) آرماتور به قطر بیش از 32 میلی متر ممکن است در برخی مدل های اسکنر آرماتور مستلزم کالیبراسیون مجدد باشد.
برآوردهای قطر میله تنها در دو اندازه میله امکانپذیر خواهد بود. محدوده دمای عملیاتی اسکنر آرماتور نیز به طور کلی نسبتاً کوچک است و کعملکرد مدلهایی که با باتری کار میکند معمولاً در دماهای زیر نقطه انجماد رضایت بخش است که می تواند به طور جدی کاربرد میدانی آنها را در زمستان محدود کند. ثبات در خوانش در برخی انواع ابزار می تواند مسئله ساز باشد و بررسی مکرر صفر ضروری است.
قابل اطمینانترین کاربرد این روش در مکانیابی آرماتور در محل است و پوشش اعضایی که اندکی تقویت شده است اندازهگیری خواهد شد. با افزایش پیچیدگی و مقدار آرماتور، ارزش آزمون به طور قابل توجهی کاهش می یابد (155) و در مناطقی که سنگدانهها ممکن است خواص مغناطیسی داشته باشد باید دقت ویژهای به خرج داد. مالوترا (50) کاربرد آن در بررسی کیفیت بتن پیش ساخته را شرح داده است که در آن مقیاس خطی کالیبره می شود تا تعیین طیف قابل قبولی از مقادیر برای کنترل منظم اجزاء میسر شود. اسنل، والاس و راتلج (156) نیز برنامه های نمونه برداری مفصلی را برای پژوهش در محل بررسی کرده و برای چنین موقعیتهایی یک روش آماری را توسعه دادهاند. آلدرد (157) تعدادی از اسکنر آرماتورهای مختلف را در آرماتور فولادی متراکم مقایسه کرده و ضرایب اصلاح را ارائه میکند که می توان برای تطبیق خطاهای اندازه گیری به کار برد.
آب بندی بتن و سازه های بتنی به روش تزریق رزین پلی یورتان
با سلام و شادباش ، آب بندی سازه های بتنی دارای روش و تکنیک های مختلفی است که هر یک بسته به شرایط و سازه مانند شرایط بهره برداری ، فشار منفی با مثبت ، جنس سازه ( بتنی –بلوکی یا آجری ) ، شرایط شیمیایی و مکانیکی بهره بردای ، مباحث اقتصادی ، دکوراتیو یا غیر اکسپوز بودن و .. می توانند مورد استفاده قرار گرفته و مفید باشند.
از جمله این روش ها آب بندی بتن ، ترک و درزهای آبدار با استفاده از تزریق رزین پلی یورتان می باشد. از مزایای این روش ، سرعت بالا ، دوام بالا ، امکان اجرا در فشار مثبت و منفی ، جلوگیری از خوردگی و ... می باشد.
شما می توانید جهت مشاوره در زمینه آب بندی بتن و سازه های بتنی ،دریافت مشخصات فنی رزین تزریقی پلی یورتان ، درخواست کارشناسی ، خرید رزین و یا همکاری در زمینه اجرای آب بندی بتن و ترک های سازه های بتنی به روش تزریق رزین پلی یورتان و یا سایر روشهای استاندارد با بخش بازرگانی و مهندسی کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران تماس حاصل نماید.
همچنین شما می توانید برای دسترسی به سایر مباحث تخصصی بتن مانند افزودنی های بتن ، تکنولوژی بتن، آزمایش های غیرمخرب بتن، خودرگی بتن، نفوذپذیری بتن، بتن های خاص، انواع روش های ترمیم و مقاوم سازی بتن و ... در بخش مقالات سایت جستجوو یا موضوع مورد نظر را از طریق پنجره جستجو سرچ نماید.
آب بندی بتن و سازه های بتنی به روش تزریق رزین پلی یورتان
تزریق رزین: تزریق رزین برای ترمیم بتنهای دارای ترک و یا نقاط ، درزها و ترکهای آب دار استفاده می شود. دو روش اصلی برای ترمیم بتن با استفاده از تکنیک ترزیق رزین به کار گرفته می شود :.
الف - رزین اپوکسی: رزین های اپوکسی عمل آوری شده به صورت جامد با مقاومت بالا و مدول الاستسیته نسبتا بالا می باشند. چسبندگی رزینهای اپوکسی به بتن در حدی می باشد که با اجرای مناسب قابلیت بازگرداندن استحکام سازه ای اولیه بتن ترک خورده را دارند..مدول الاستسیته بالای رزین اپوکسی باعث شده که برای چسباندن بتنهای ترک خورده که در آینده دارای احتمال جابجایی هستند مناسب نباشند. از رزین اپوکسی برای آب بند نمودن ترکهای آبدار استفاده می شود. اما با این حال به علت سرعت پایین عمل آوری رزین های اپوکسی به خصوص در دماهای پایین و نیز در صورت وجود جریان زیاد آب ، استفاده از آن برای آب بندی ممکن نیست. ترک هایی که در آنها رزین اپوکسی تزریق می شود باید دارای عرضی بین 0.005 اینچ تا 0.25 اینچ باشند. تزریق رزین اپوکسی در ترکهای با عرض 0.005 سخت و ناممکن است و همچنین نگهداری از رزین تزریق شده در ترک های عریض تر از 0.25 اینچ کار دشواری است ، اگر چه گاهی این امر با استفاده از رزین های اپوکسی با چگالی بالا با موفقیت قابل انجام است. رزین های اپوکسی عمل آوری شده دارای حالت تردد و شکننده، با استحکام چسبندگی بیش از مقاومت برشی و کششی بتن می باشند. اگر این مواد برای اتصال مجدد بتن ترک خورده ی در معرض بارهای بیش از مقاومت برشی و کششی استفاده گردد ، باید انتظار داشت که ترکهایی مجددا در کنار خط اتصال اپوکسی نمودار شود. به عبارت دگیر برای ترمیم ترک های فعال نباید از رزین اپوکسی استفاده نمود..
موفقیت در اجرای رزین های اپوکسی برای ترکهای مرطوب متفاوت و متغیر است. تعدادی تکنیک های ویژه و در حال توسعه برای چسبندگی مجدد و آب بندی ترکهای آب دار به وسیله ی رزین اپوکسی وجود دارد. این روش وتکنیک های ویژه بسیار تخصصی و فنی بوده و در جاهای خاصی به کار برده می شوند. این روشها صرفا زمانی در پروزه های تعمیراتی به کار گرفته می شوند که پس از بررسی و تحلیل به این نتیجه برسیم که سایر روشهای موجود و استاندارد برای تعمیر پاسخگو و مناسب نیستند.
ب- رزین های پلی یورتان :از رزین های پلی یورتان برای آب بندی و حذف نشت آب از ترک ها و درزهای بتن استفاده می شود. آنها همچنین می توانند در ترکهایی که امکان جابجایی های کوچک خواهند داشت، تزریق شوند. چنین سیستم هایی، به جز سیستم پلی یورتان دوجزئی جامد، مقاومت کمی داشته و نباید برای چسباندن دوباره ترکها مورد استفاده قرار گیرند. رزین پلی یورتان نباید در ترکهای با عرض کمتر از 0.005 اینچ استفاده و تزریق شود.. تا کنون برای تزریق رزین های پلی یورتان، هیچ حدی برای حداکثر اندازه ترک مشخص نشده است. رزین های پلی یورتان با تنوع قابل توجهی از منظر خواص فیزیکی در دسترس می باشند. برخی از رین های پلی یورتان پس از عمل آوری به شکل فوم منعطف در می آیند.سیستم های دیگر رزین پلی یورتان پس از عمل آوری به صورت جامد با انعطاف پذیری نسبی و چگالی بالا در می آیند که می توانند برای چسباندن مجدد درزهای با امکان جابجایی مورد استفاده قرار گیرند.رزین های پلی یورتان فوم شونده برای شروع عملیات عمل آوری نیازمند آب می باشند به همین دلیل طبیعی است که از آنها برای تعمیر و ترمیم بتنهای در معرض آب یا مرطوب استفاده کرد. تا کنون هیچ استانداردی برای رزین های پلی یورتان مانند آنچه در استانداردهای معتبر برای رزین های اپوکسی وجود دارد، ارائه نشده است. با توجه به فقدان استاندارد از یک سو و از سوی دیگر تغییرات گسترده در خواص فیزیکی رزین های پلی یورتان ، لازم است که دقت و مراقبت زیادی در انتخاب این رزین برای تعمیر بتن صورت گیرد.. راهنمای کاربردی برای این نوع رزین ها زیاد مفید و موفقیت آمیز نمی باشد. بعضی از مراکز تحقیقاتی و آزمایشگاهی در حال انجام مطالعات و تحقیقات بر روی این نوع ارزشمند از رزین ها می باشند. در صورت نیاز به مشاوره و راهنمایی برای روشهای اجرا می توان از این مراکز کمک گرفت.
به علت هزینه بالای روش تزریق، معمولا از این روشها برای ترمیم ترکهای کم عمق و خشک استفاده نمی شود. مشخصات فنی و اجرایی رزین های تزریقی در بخش پیوست مربوط به استانداردهای تعمیر و مرمت مدرج گردیده است.
الف - آماده سازی : ترک ها ، درزهایی که رزین در آنها تزریق می شود باید از همه ی آلایندها و مواد آلی به خوبی پاک شود.از روشهای مختلف با بازدهی متفاوت برای پاکسازی ترکها استفاده می شود..استفاده مکرر از تزریق هوای فشرده و پس از آن آب ، از محل سوراخ های ایجاد شده برای انجام عملیات تزریق، روش مناسبی برای شستشو و پاکسازی ترکهای در معرض نشت آب می باشد. استفاده ی موفق از صابون ها در شستشو با آب، توسط تعدادی از دست اندرکارن گزارش گردیده است. حذف کامل صابون از درون ترکها مشکل بوده ، لذا ممکن است با توجه به این مشکلات استفاده از آن معقول و راضی کننده نباشد. استفاده از اسیدها برای تمیز کردن ترکها در عملیات بازسازی و ترمیم مجاز نیست. معمولا نباید در ترکهایی از رزین اپوکسی برای ترمیم و چسبندگی مجدد آنها استفاده می شود اقدام به تزریق آب نمود. از رزین اپوکسی می تواند برای تزریق در ترکهای مرطوبت نیز استفاده نمود، لذا آنها چسبندگی بالاتری در هنگام اتصال به بتن های خشک خواهند داشت.
ب- مواد : رزین اپوکسی مورد استفاده برای تزریق باید حاوی 100 درصد مواد جامد و منطبق با استانداردهای معتبر باشد. اگر هدف از انجام تزریق بازگرداندن به شرایط باربری اصلی و اولیه طراحی باشد باید رزینهای اپوکسی تیپ چهار انتخاب و استفاده شود. اما اگر هدف از تعمیر بازگرداندن قابلیت باربری اولیه نباشد استفاده از رزین های اپوکسی تیپ یک کفایت می کند. استفاده از هر گونه حلال و یا رقیق کننده غیر واکنش زا در رزین پلی یورتان مجاز نمی باشد..
رزین پلی یورتان به کار برده شده در تعمیر ترکها سیستمی دو بخشی شامل 100 درصد از رزین پلی یورتان به عنوان بخش اول و آب به عنوان بخش دوم می باشد.. رزین های پلی یورتان در هنگام اختلاط با آب و عمل آوری به شکل فوم های انعطاف پذیر یا ژل در می آیند که این امر مرتبط و متناسب با نسبت اختلاط رزین با آب می باشد. با این حال در صورتی که اختلاط رزین پلی یورتان با مقدار مناسبی از آب انجام شود فوم رزین عمل آوری و سخت شده دارای حداقل مقاومت کششی 20 psi با چسبندگی به بتن 20 psi و حداقل ازدیاد طول 400 درصد در هنگام گسیختگی کششی می باشد. قبل از استفاده و تزریق رزین های پلی یورتان باید گواهی نامه ای از تولید کننده مبنی بر اینکه محصول مورد نظر حداقل مشخصات مذکور را دارا می باشد ، اخذ گردد.
ج - تجهیزات تزریق :رزین ها می توانند با انواع مختلف تجهیزات تزریق شوند. در تعمیرات کوچک با رزین اپوکسی از هر سیستمی که بتواند به شکل مناسب و موفقیت آمیز تزریق مورد نیاز رزین اپوکسی را انجام دهد، می توان استفاده نمود. در این سیستم ها می توان دو جزء رزین اپوکسی را پیش از اجرا در ظرفی مجزا مخلوط نمود. با توجه به عمر کوتاه رزین اپوکسی پس از اختلاط، این روش می تواند از نظر زمانی بحران ساز باشد.
معمولا در کارهای بزرگ تزریق رزین اپوکسی نیاز است از تزریق به روش تک مرحله ای که در آن دو جز اپوکسی از مخزن به طور مجزا به نازل پمپاژ و در آنجا مخلوط می شوند، استفاده شوند. با انجام اختلاط در نازل این امکان به وجود می آورد که دو جزء در کنار ترک تعمیری با هم مخلوط و پس از آن تزریق صورت گیرد.. اپوکسی مورد استفاده در این روش باید در ابتدا ویسکوزیته پایینی داشته و زمان مجموعه عملیات به دقت کنترل شود. کاخانه های مختلف تولید کننده دارای تجهیزات با مشخصات اختصاصی خود می باشند ( شکل 62 - . مجموعه اپوکسی ها و روش های مختلف توسعه یافته این امکان را فراهم می سازد که تعمیرات در شرایط نامطلوب با رضایت و موفقیت انجام گردد. در صورت نیاز به تعمیرات عمده به روش تزریق رزین اپوکسی باید با این شرکت ها تماس حاصل کرد.
رزین های پلی یورتان پس از انجام اختلاط دارای عمری بسیار کوتاه بوده از این رو باید زمانی که همه مولفه ها آماده می باشد اختلاط صورت گیرد و برای تزریق از تجهیزات اختصاصی تک مرحله ای مانند آنچه برای تزریق رزین اپوکسی در تعمیرات بزرگ به کار گرفته می شود، استفاده نمود.. دستورالعملهای تعمیراتی موجود ، اجازه ی تزریق رزین 100 درصد خالص را نمی دهند. در هر مرحله باید ترکیباتی از مخلوط آب و رزین یا رزین نوع A و نوع B به کار گرفته شود. این تجهیزات اجزای سیستم رزین باعث می گردد تا اختلاط دقیقا قبل از نقطه تزریق رزین درون ترک صورت پذیرد. اندازه ی تجهیزات تزریق رزین پلی یورتان از انواع کوچک و دستی ، تا تجهیزات بزرگ تجاری که قادر به تزریق حجم زیادی از رزین در ساعت می باشند ، متفاوت است (شکل 63 و 64). فشار پمپاژ تجهیزات تزریق رزین پلی یورتان ممکن است بیش از 3000 psi باشد. تعدادی از تولیدکنندگان وجود دارند که تجهیزاتی با کیفیت مناسب و بالا ارائه می نمایند و به ندرت پیش می آید که نیاز به طراحی نوع خاص دیگری از تجهیزات برای پروژه تعمیراتی باشد.
د – روش اجرا : موفقیت پروژه های تعمیراتی با تزریق رزین به طور مستقیم به تجربه و دانش نیروهای اجرایی بستگی دارد. پیمانکاری که برای تعمیر بوسیله تزریق برگزیده می شود می بایست دارای 3 سال تجربه در قراردادهای مشابه بوده و یا حداقل در پنج پروژه مشارکت داشته باشد. در پروژه تعمیراتی در صورتی می توان از پیمانکار با تجربه کمتر استفاده نمود که شرکت تولیدکننده قبول کند که به صورت تمام وقت اقدام به نظارت بر روند اجرایی پروژه نماید و تولید کننده مذکور دارای پنج سال سابقه ارائه رزین به پروژه های مشابه باشد.
1. روش اجرا رزین اپوکسی با تزریق تحت فشار :. هدف از تزریق رزین اپوکسی پر کردن کامل ترک و نگهداری از آن تا اتمام مرحله عمل آوری و سفت شدن می باشد. اولین گام در فرایند تزریق رزین، تمیز کردن کامل سطوح بتن مجاور ترک از بتنهای سست ، فرسوده و آلودگی ها است. سپس محل و ورودی تزریق بازرسی و بررسی می گردد. انواع مختلفی از روشهای تزریق را می توان به کار گرفت :
2. اگر ترکها به وضوح قابل مشاهده و نسبتا باز باشند می توان پکر تزریق را با فواصل مناسب با حفاری مستقیم در سطح ترک نصب کرد. در هنگام سوراخ کاری برای نصب پکر باید مراقب بود تا از ایجاد گرد و غبار و بقایای سوراخ کاری و در نتیجه مسدود شدن مسیر و دهانه، جلوگیری شود. دریل هایی با وکیوم مخصوص برای این کار وجود دارد. سطح ترک بین پکر ها باید بوسیله بتونه اپوکسی بسته شود تا امکان سفت شدن رزین در ترک به وجود آید. عملیات تزریق از کم ارتفاع ترین پکر شروع و تا بالاترین پکر ادامه می یابد.
3. روش بهتر برای نصب پکر سوراخ کاری متناوب از بالا و پایین ترک ، با زوایه تا هنگام قطع و عبور از سطح ترک می باشد. این روش تضمین می کنند که سوراخ ایجاد شده، حتی در صورت وجود ترکهای انشعابی و یا شیب در ترک ، با آن تلاقی خواهد داشت.سپس باید همانند آنچه در بالا گفته شد ، سطح روی ترک به وسیله بتونه یا خمیر اپوکسی بسته شود.
باید تزریق رزین اپوکسی را با فشار نسبتا پایین انجام داده و اجازه داد تا رزین حرکت و همه حفرارت را پر نماید. استفاده از فشار بالا در تزریق رزین باعث بسته شدن مسیر تزریق و عدم پرشدن کامل ترک می شود که این امر از علائم بی تجربگی پیمانکار مربوطه می باشد. بهترین روش برای حصول اطمینان از کیفیت عملیات تزریق رزین اپوکسی ، اخذ و تصویب برنامه دقیق آماده سازی و اجرای عملیات از پیمانکار و انجام عملیات کرگیری با ابعاد کوچک از محل تزریق رزین در بتن می باشد. اگر بیش از 90 درصد از حفرات خالی در بتن طی عملیات تزریق پر شده باشد می توان آن را به عنوان تزریق کامل در نظر گرفت. اگر تزریق به طور کامل نباشد پیمانکار بدون دریافت هرگونه هزینه ای از کارفرما ، ملزم به انجام عملیات تزریق مجدد می باشد.
( 2 ) روش اجرا رزین پلی یورتان با تزریق تحت فشار : اصول اصلی تزریق رزین پلی یورتان مبتنی بر کنترل نفوذ آب با استفاده از تزریق رزین تحت فشار و بستن ترک می باشد. اکثر مسائل مربوط به تزریق رزین پلی یورتان مشابه روش تزریق دوغاب سیمان می باشد.
برای مهار بهتر جریان آب می بایست حتی امکان سوراخ های حفر شده برای تزریق در سطح بتن باشند. می توان بر روی سوراخ ها از پکر شیردار استفاده کرد تا در هنگام تزریق با استفاده از آن فشار آب ترک در سطح بتن را از بین برد ( شکل 65 ). برای جلوگیری از خروج و پرت زیاد رزین در هنگام تزریق ، ترک را باید با استفاده گوه چوبی ، پشم سنگ ، طناب کنافی به همراه رزین و یا بتونه اپوکسی به طور موقت مهر و موم کرد.
سوراخ های ایجاد شده برای تزریق رزین می بایست به صورت متناوب در طرفین ترک و با حداکثر فاصله 24 اینچ از هم باشند. سوراخ های مذکور به صورت زاویه دار و با عمق 8 تا 24 اینج ( سوراخها باید بسته به ضخامت بتن تا عمقی که امکان دارد ادامه یابد - باشند. بسته به روش تزریق و میزان آب ، از انواع مختلف پکر ها و یا پکر شیردار استفاده می شود.
تزریق رزین پلی یورتان می بایست براساس روند و مراحل از پیش تعیین شده، صورت گیرد. سیستم تزریق از نظر فواصل تزریق همانند فواصل تزریق دوغاب سیمان موفقیت آمیز، می باشد. در این سیستم ابتدا تزریق از سوراخهای ابتدایی و پس از آن از سوراخ های میانی صورت می گیرد. به طور مثال ابتدا تزریق رزین از سوراخ های ابتدایی طرفین انجام و پس از آن سوراخ سوم در وسط آنها حفر و تزریق صورت می گیرد. فشار تزریق باید حداقل فشار مناسب برای حرکت رزین و پر کردن ترک باشد. با این حال معمولا از فشار PSI 1500 تا PSI 2000 برای تزریق استفاده می شود. زمانی تزریق در یک سوراخ باید پایان دهیم که جریان تزریق با فشار ثابت طی یک دوره 10 تا 15 دقیقه ای ، متوقف شده باشد. این روش در اتمام و متوقف کردن تزریق باعث می شود تا تضمین لازم برای پرشدن کامل ترک، تراکم و ایجاد ترمیمی مناسب ایجاد گردد. این یک اشتباه است که به محض توقف نشت آب تزریق خاتمه داده شود. اگر از این روش استفاده شود می توان تا حدودی عملکرد را با استفاده از ترزیق رزین با چگالی پایین تر تحت فشار هیدروستاتیک و تزریق مجدد در صورت وقوع نشت ، بهبود داد.
همچنین استفاده از تزریق های متناوب به منظور آب بندی ترک ها با شدت آب زیاد رایج است. در این روش یک مرحله تزریق اولیه در تعدادی از پکر های از پیش انتخاب شده انجام می گردد و پس از گذشت 15 دقیقه تا 2 ساعت مرحله بعد تزریق ها انجام می گردد. برای آب بندی ترکهای با حجم زیاد جریان آب ممکن است چندین مرحله از عملیات تزریق نیاز باشد. از همین رو تعداد قطعی تزریق مورد نیاز نامعین است.
در تزریق رزین پلی یورتان ، با نسبتهای مختلف آب به رزین انجام می گردد. برای جریان های زیاد آب ، نسبت آب به رزین 0.5:1 می تواند مطلوب و مناسب باشد. لازم به ذکر است که رزین و آب گفته شده ممکن است در محدود 1 اینچ تا 5 فوت از لوله دستگاه تزریق و پیش از خروجی مخلوط شده و واکنش کف زایی پس از ورود جریان به شبکه ترکها انجام می گردد. از پکر های با طول زیاد می توان برای تزریق رزین در نقاط عمیق سازه استفاده نمود. اگر از رزین مخلوط شده برای تزریق در چنین سوراخهایی استفاده شود واکنش در طول سوراخ و قبل از رسیدن رزین به عمق مورد نظر ترک رخ خواهد داد. این پکرهای مخصوص ( شکل 67)، با حرکت مجزا اجزا رزین تزریقی، امکان حرکت رزین تا سوراخ انتهایی پکر در عمق ترک را مهیا می سازند.
در انجام کارهای اینچنینی، نیاز به استفاده از پیمانکاران با تجربه و مشاوران فنی اهمیت بیشتری می یابد
(3 ) پاکسازی : در اتمام عملیات تزریق باید سوراخ های تزریق ، رزینهای سر ریز و اضافه و بتونه های موجود در سطح ترک باید از سطوح قابل مشاهد کار حذف و زدوده شود. این امر می تواند به وسیله ساب زدن ، تراشیدن یا واترجت با فشار بالا صورت گیرد. برای پرسازی حفرات تزریق باید ملات های آماده یا سایر مواد ترمیم کننده مناسب، پیش بینی و اجرا شود.
شرکت کلینیک بتن ایران
ایران-تهران-اشرفی اصفهانی-گلزار سه-پلاک 10-واحد 4
تلفن تماس :44618462-44618379-09128889641
شرکت کلینیک بتن ایران یکی از بزرگترین شرکت های پیش رو در عرصه تولید و ارائه انواع افزودنی های بتن و مواد شیمیایی ساختمان به خصوص فوق روان کننده های پلی کربوکسیلاتی و انواع ژل میکروسیلیس در کشور می باشد. شرکت کلینیک بتن ایران همواره یکی از شرکت های تاثیر گذار در عرصه تولید جدید ترین محصولات کاربردی در صنعت بتن به شمار آمده و می آید. شرکت کلینیک بتن ایران که دپارتمان مرکزی آن در کشور ایران می باشد در استان های مختلف نمایندگی عرضه محصولات دارد. این شرکت طیف زیادی از محصولات شیمیایی ساختمان را در سبد تولیدی خود منطبق با آخرین استاندارد های جهانی دارد . از همین رو شرکت کلینیک بتن ایران همواره جایگاهی رفیع و شاخص در بزرگترین پروژه های کشور داشته و همواره یکی از گزینه های مطرح در نگاه متخصصین و شرکت ها و پروژه های بزرگ به شمار می آید.
شرکت کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران ارائه کننده محصولات برند کلینیک بتن ایران در ایران می باشد. شرکت کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران با بیش از ده سال حضور در عرصه پروژه های عمرانی و صنعت بتن کشور جایگاهی ممتاز در پروزه های بزرگ ایران اسلامی داشته و دارد. اعتقاد به ارائه محصولاتی با کیفیت و براساس آخرین تکنولوژی های روز دنیا همواره سرلوحه مدیران و کارشناسان این مجموعه می باشد. از این رو شرکت کلینیک بتن ایران همواره شرکتی خوشنام در این عرصه در بین متخصصین به شمار می آید.
افزودنی ها ی بتن و محصولات شرکت کلینیک بتن ایران به شرح ذیل می باشد :
افزودنی های بتن شرکت کلینیک بتن ایران: انواع افزودنی های بتن ، فوق روان کننده های نفتالینی و پلی کربوکسیلاتی بتن ، روان کننده های بتن ، زودگیر کننده های بتن ، دیرگیر کننده های بتن ، ضد یخ بتن ،منبسط کننده های بتن ، افزودنی های آب بندی کننده بتن ، هوازا یا حباب زا های بتن ، روان کننده های پمپاژ بتن،ژل میکروسیلیس .
انواع ملات ها و گروت های شرکت کلینیک بتن ایران : انواع گروت های پایه سیمانی ، گروت G2 ، گروت اپوکسی ، گروت سه جزئی و دو جزئی ، گروتG3
انواع ملات های ترمیم کننده بتن شرکت کلینیک بتن ایران : انواع ملات های ترمیم کننده بتن بدون انقباض ، ملات های ترمیم کننده بتن ریز دانه و درشت دانه، رزین تزریق اپوکسی ویژه ترمیم بتن
انواع پوشش های محافتظی و مواد آب بندی و واترپروف شرکت کلینیک بتن ایران : انواع مواد آب بند پلیمری ، آنی گیر بتن ، نفوذگر بتن ، پوشش آب بند نانو ، پوشش محافظتی و آب بند اپوکسی بتن ، انواع رزین تزریقی پلی یورتان تک جزئی و دو جزئی، پرایمر قیری.
انواع چسب های بتن و آرماتور شرکت کلینیک بتن ایران: چسب بتن آب بند ، چسب اپوکسی بتن ، چسب اتصال بتن قدیم به جدید، چسب بتن ترمیم بتن ، چسب کاشت آرماتور ، میلگرد و بولت اپوکسی ، چسب کاشت آرماتور و میلگرد دو جزئی و سه جزئی .
انواع درزبند و ماستیک های شرکت کلینیک بتن ایران : انواع ماستیک های پایه قیری سرد اجرا و گرم اجرا ، ماستیک پلی یورتان ، ماستیک مقاوم در برابر مواد نفتی.
انواع واتراستاپ های بتن شرکت کلینیک بتن ایران: انواع واتراستاپ های تخت و حفره دار ، واتراستاپ هایPVC و واتراستاپ های منبسط شونده بنتونیتی ، واتراستاپ های دیواری و کف خواب .واتراستاپ بتن با عرض های مختلف و ضخامت های مختلف .
انواع کف پوش های اپوکسی و پلی یورتان شرکت کلینیک بتن ایران: انواع کف پوش های آنتی استاتیک اپوکسی ، کف پوش اپوکسی ، کف پوش پلی یورتان ، پرایمر ، ماستیک اپوکسی
انواع رنگ های نمای شرکت کلینیک بتن ایران: انواع رنگ های ساختمانی و بتن بر پایه اکرلیک و پلی یورتان
انواع کیورینگ و مواد عمل آوری شرکت کلینیک بتن ایران : انواع مواد عمل آوری و کیورینگ بتن
شرکت کلینیک بتن ایران
ایران-تهران-اشرفی اصفهانی-گلزار سه-پلاک 10-واحد 4
تلفن تماس :44618462-44618379-09128889641
شرکت کلینیک بتن ایران یکی از بزرگترین شرکت های پیش رو در عرصه تولید و ارائه انواع افزودنی های بتن و مواد شیمیایی ساختمان به خصوص فوق روان کننده های پلی کربوکسیلاتی و انواع ژل میکروسیلیس در کشور می باشد. شرکت کلینیک بتن ایران همواره یکی از شرکت های تاثیر گذار در عرصه تولید جدید ترین محصولات کاربردی در صنعت بتن به شمار آمده و می آید. شرکت کلینیک بتن ایران که دپارتمان مرکزی آن در کشور ایران می باشد در استان های مختلف نمایندگی عرضه محصولات دارد. این شرکت طیف زیادی از محصولات شیمیایی ساختمان را در سبد تولیدی خود منطبق با آخرین استاندارد های جهانی دارد . از همین رو شرکت کلینیک بتن ایران همواره جایگاهی رفیع و شاخص در بزرگترین پروژه های کشور داشته و همواره یکی از گزینه های مطرح در نگاه متخصصین و شرکت ها و پروژه های بزرگ به شمار می آید.
شرکت کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران ارائه کننده محصولات برند کلینیک بتن ایران در ایران می باشد. شرکت کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران با بیش از ده سال حضور در عرصه پروژه های عمرانی و صنعت بتن کشور جایگاهی ممتاز در پروزه های بزرگ ایران اسلامی داشته و دارد. اعتقاد به ارائه محصولاتی با کیفیت و براساس آخرین تکنولوژی های روز دنیا همواره سرلوحه مدیران و کارشناسان این مجموعه می باشد. از این رو شرکت کلینیک بتن ایران همواره شرکتی خوشنام در این عرصه در بین متخصصین به شمار می آید.
افزودنی ها ی بتن و محصولات شرکت کلینیک بتن ایران به شرح ذیل می باشد :
افزودنی های بتن شرکت کلینیک بتن ایران: انواع افزودنی های بتن ، فوق روان کننده های نفتالینی و پلی کربوکسیلاتی بتن ، روان کننده های بتن ، زودگیر کننده های بتن ، دیرگیر کننده های بتن ، ضد یخ بتن ،منبسط کننده های بتن ، افزودنی های آب بندی کننده بتن ، هوازا یا حباب زا های بتن ، روان کننده های پمپاژ بتن،ژل میکروسیلیس .
انواع ملات ها و گروت های شرکت کلینیک بتن ایران : انواع گروت های پایه سیمانی ، گروت G2 ، گروت اپوکسی ، گروت سه جزئی و دو جزئی ، گروتG3
انواع ملات های ترمیم کننده بتن شرکت کلینیک بتن ایران : انواع ملات های ترمیم کننده بتن بدون انقباض ، ملات های ترمیم کننده بتن ریز دانه و درشت دانه، رزین تزریق اپوکسی ویژه ترمیم بتن
انواع پوشش های محافتظی و مواد آب بندی و واترپروف شرکت کلینیک بتن ایران : انواع مواد آب بند پلیمری ، آنی گیر بتن ، نفوذگر بتن ، پوشش آب بند نانو ، پوشش محافظتی و آب بند اپوکسی بتن ، انواع رزین تزریقی پلی یورتان تک جزئی و دو جزئی، پرایمر قیری.
انواع چسب های بتن و آرماتور شرکت کلینیک بتن ایران: چسب بتن آب بند ، چسب اپوکسی بتن ، چسب اتصال بتن قدیم به جدید، چسب بتن ترمیم بتن ، چسب کاشت آرماتور ، میلگرد و بولت اپوکسی ، چسب کاشت آرماتور و میلگرد دو جزئی و سه جزئی .
انواع درزبند و ماستیک های شرکت کلینیک بتن ایران : انواع ماستیک های پایه قیری سرد اجرا و گرم اجرا ، ماستیک پلی یورتان ، ماستیک مقاوم در برابر مواد نفتی.
انواع واتراستاپ های بتن شرکت کلینیک بتن ایران: انواع واتراستاپ های تخت و حفره دار ، واتراستاپ هایPVC و واتراستاپ های منبسط شونده بنتونیتی ، واتراستاپ های دیواری و کف خواب .واتراستاپ بتن با عرض های مختلف و ضخامت های مختلف .
انواع کف پوش های اپوکسی و پلی یورتان شرکت کلینیک بتن ایران: انواع کف پوش های آنتی استاتیک اپوکسی ، کف پوش اپوکسی ، کف پوش پلی یورتان ، پرایمر ، ماستیک اپوکسی
انواع رنگ های نمای شرکت کلینیک بتن ایران: انواع رنگ های ساختمانی و بتن بر پایه اکرلیک و پلی یورتان
انواع کیورینگ و مواد عمل آوری شرکت کلینیک بتن ایران : انواع مواد عمل آوری و کیورینگ بتن
واحد توسعه و تحقیقات کلینیک بتن ایران کلینیک فنی و تخصصی بتن ایران ، مرکز جامع خدمات مهندسی ، بازرگانی و تعمیرات سازه های بتنی -44618462-44618379-09120916272 |